We kennen het allemaal: arbeidsmigranten in ons straatbeeld. Mensen uit Oost-Europa die hier werken, wat vervolgens betekend dat ze hier gehuisvest worden. En dan begint het probleem: wie is hier verantwoordelijk voor?
- Is dit de arbeidsmigrant zelf, die geheel vrijwillig op eigen initiatief hier naar toe komt.
- Is dit de ondernemer die graag gebruik maakt van deze (goedkope) arbeidskrachten en er een succesvol verdienmodel van gemaakt heeft.
- Of is dit onze gemeente Medemblik?
‘De zorg voor voldoende woongelegenheid’ is een opgave voor de overheid zo staat vermeld in de grondwet. Hiermee wordt echter dan wel het reguliere huisvesten en wonen bedoeld.
Ook arbeidsmigranten kunnen, als EU-inwoners, hier vrijlijk gebruik van maken, maar daarbij moet wonen wel overéén komen met de bedoelde functie en bestemming van het gebouw. (Bijvoorbeeld: 4 personen in een woning is NIET overeenkomstig de bestemming en NIET toegestaan zonder speciale vergunning!)
Dat er naast, voornoemde verplichte zorg voor voldoende woningen en huisvesting voor het ‘normale’ gebruik, binnen onze gemeente ontzettend veel gemeenschapsgeld en mankracht gestoken wordt in huisvesting exclusief voor arbeidsmigranten is echter géén verplichting. Dat de gemeente dit wel doet is naar aanleiding van vraag, overigens geen vraag vanuit arbeidsmigranten zelf, maar een constante vraag vanuit, een relatief kleine groep, ondernemers, die de inzet van arbeidsmigranten tot een succesvol verdienmodel ontwikkeld hebben. Er is géén geld en ambtelijke capaciteit om woningbouw te realiseren, maar wel veel gemeenschapsgeld en capaciteit om, middels huisvesting voor arbeidsmigranten, deze ondernemers te faciliteren.
Deze ‘niet-verplichte’ huisvesting voor arbeidsmigranten heeft dus een hoge prioriteit bij het huidige college en partijen zoals VVD en CDA. Dit in grote tegenstelling tot wat deze partijen steeds in de media communiceren n.l.: de hoogste prioriteit voor bouwen voor de eigen inwoners!
Het veel gebruikte argument: ‘arbeidsmigranten moeten ook deugdelijk gehuisvest worden’, is natuurlijk algemeen bekend. Sterker nog: iedereen behoort deugdelijk gehuisvest te worden! Maar in ons land bestaat helemaal geen ondeugdelijke huisvesting! Alles wat ondeugdelijk is, is per definitie illegaal en/of niet volgens de regels! En dit soort illegaliteit hoort aangepakt te worden. Maar dat gebeurt nooit! Diegenen die illegaal huisvesten, worden gedoogd, gefaciliteerd en/of uitgenodigd door de gemeente alsnog een vergunning aan te vragen ter legalisatie! Daarnaast heeft de gemeente een merkwaardig beloningssysteem ontwikkeld ter voorkoming van illegale huisvesting door arbeidsmigranten door zoveel mogelijk woonmogelijkheden voor deze doelgroep te ontwikkelen.
Als je dit beleid projecteert op woningzoekenden zoals jongeren, starters etc., lijkt het erop dat als je jezelf illegaal huisvest, of laat huisvesten, er WEL opeens huisvesting en woningen vanuit de gemeente gerealiseerd en gefaciliteerd kunnen worden.
Wat dat betreft zijn er binnen onze gemeente, op zijn zachtst gezegd, niet voor iedereen dezelfde mogelijkheden op wonen en verblijf. Gelijkheid is ver te zoeken.
Voor dit scheve beleid, deze ongelijke behandeling, is de arbeidsmigrant zelf overigens op geen enkele manier verantwoordelijk, zij vragen hier niet om, zij vragen geen voorangsbehandeling, de enige verantwoordelijke is de gemeente zelf. De arbeidsmigrant deugt, het systeem en verdienmodel dat de gemeente faciliteert, en ondanks alle enorme financiële tekorten, ook nog eens financiert!, absoluut niet.
Cees Neefjes
PW2010