MEDEMBLIK – Peter Commandeur, bekend van onder andere You Medemblik, is momenteel herstellende van de periode die hij werd beademd op de intensive care. Vanwege het coronavirus kreeg hij acht dagen zuurstof toegediend, terwijl hij kunstmatig in slaap werd gehouden. Niet Covid-19 zelf, maar de beademing was een enorme aanslag op zijn lijf en conditie. Momenteel zet Peter in Heliomare de eerste stappen op zijn lange weg terug naar herstel. Medemblik Actueel sprak met Peter.
‘Half maart had ik een goede vriend aan de telefoon en die vertelde mij dat ik zo benauwd klonk,’ begint het gesprek Peter. ‘Zelf had ik geeneens door dat ik zo naar lucht zat te happen, maar hij en andere bekenden maakten zich zorgen om mij. Op dinsdag 24 maart kwam de huisarts, in beschermende kleding, naar me toe. De saturatiemeter gaf aan dat het zuurstofgehalte in mijn bloed veel te laag was. Met gillende sirenes werd ik naar het ziekenhuis in Hoorn gebracht. Daar kreeg ik zuurstof toegediend, maar dat bleek niet voldoende. Vervolgens werd ik in coma gehouden en beademd. Dat vond ik niet erg, want ik was aan het einde van mijn Latijn. Acht dagen waar ik me helemaal niets van kan herinneren. Totaal van de wereld.’
Rollercoaster
Voor elke dag dat je wordt beademd, moet je een maand revalideren. ‘Ik heb dus nog een lange weg te gaan, zo’n acht maanden. Aan de buitenkant zie je niks, maar de binnenkant, en daarmee mijn conditie, is aardig ontwricht. Aanvankelijk dacht ik dat het na een maandje wel weer beter zou zijn. Dus niet. Mogelijk heb ik de nieuwe longziekte CALD (Covid Associated Lung Disorder), een chronische longziekte. Het is dus nog onzeker of ik blijvende klachten aan de afgelopen weken overhoud, want mijn longen hebben een enorme optater gehad. Eventueel littekenweefsel zou voor blijvende schade kunnen zorgen. De toekomst zal het uitwijzen. Niemand heeft daar vooralsnog een antwoord op. Ik zit in een rollercoaster en die staat voorlopig nog niet stil.’
Peter behoort tot de twee tot drie procent van de Nederlandse bevolking die Covid-19 heeft gekregen. ‘Onder hen kreeg ik te maken met deze variant waarvan de helft het er niet levend vanaf brengt. Toch heb ik nooit de angst gevoeld om dood te gaan. Wel was ik bang dat ze bij het beademen mijn longen zouden beschadigen. Nadat ik van de apparatuur was afgehaald, was ik natuurlijk nog steeds geïnfecteerd met corona. Een maand lang heb ik naar personen in blauwe pakken met mondkapjes, brillen en haarnetjes gekeken. Ik zag alleen hun ogen. Dat is heel vreemd. Vanzelfsprekend mocht ik ook geen bezoek ontvangen.’
Optimistisch ingesteld
‘In het begin had ik ook te maken met waanbeelden. Ik dacht dat ze me wilden doodschieten. Heel beangstigend. Dat bewijst maar weer hoe nauw je fysieke en mentale gedeeltes met elkaar in verbinding staan. Je komt fysiek en mentaal gekneusd van de Intensive Care af.’
Het was een zware en heftige tijd. ‘Gelukkig ben ik optimistisch; het glas is altijd halfvol. Door angst laat ik me niet leiden. Deze tijd heeft me ook mooie dingen gebracht. Een heel goede vriend van mij had ik opgegeven als contactpersoon. Hij heeft alles geregeld, ook voor mijn zaak. De vriendschap zat voorheen al helemaal goed, maar nu is die nog onvoorwaardelijker. Ook op Facebook staken velen mij een hart onder de riem en ik heb honderden kaarten ontvangen. Dat maakte me blij en bevestigt voor mij dat ik in mijn leven iets goeds heb gedaan.’
Allergrootste rijkdom
‘Zoals het er nu naar uitziet, verlaat ik op vrijdag 15 mei Heliomare. Dan ben ik bijna twee maanden weg van huis geweest. Ik heb er zin in om weer naar mijn zoon en geliefde Medemblik toe te gaan. De afgelopen tijd heeft me geleerd dat gezondheid het allergrootste rijkdom is die er bestaat.’