Al jaren droom ik van een wereld zonder of minder zwerfvuil.
Die droom bracht mij steeds in beweging.
De werkelijkheid was dat ik elke week erop uit trok met fiets, kar en grijper.
Elke week dezelfde route, elke week tientallen blikjes, flesjes en zakken vol plastic en papieren troep.
Soms werd ik er moedeloos van: Leert mijn medemens het dan nooit?
En nu lijkt het wel of ik droom: op mijn route ligt veel minder vuil.
Ik zie meer mensen rapen en wellicht zijn er minder dumpers.
Bewustwording van jouw eigen gedrag kan in een ogenblik gebeuren.
Dat overkwam mij in januari 2016: het zien van de troep langs de weg sloeg in als een bom.
Voordat ik het wist, had ik een parttime baan: zwerfvuil ophalen.
Doorgaans is bewustwording een groeiproces en dat vraagt tijd.
Financiële prikkels kunnen daarbij helpen.
Sinds er statiegeld zit op kleine plastic flesjes vind ik er minder.
Ik tel de maanden af tot december 2022, want dan komt er statiegeld op blikjes.
Het duurt allemaal wel lang!!
En ondertussen vervuilen we de planeet, onze Moeder Aarde.
Wat niet lang duurde was mijn vraag aan timmerman Hans Groot uit Lambertschaag om bordjes te maken tegen flesjes en blikjes.
We hebben die bordjes zo hoog mogelijk aan lantaarnpalen langs mijn fietsroute gehangen.
Alles vraagt onderhoud, dus deze bordjes ook.
Op een mooie avond, afgelopen week, hebben we dit klusje gedaan.
Ik ben heel blij met zijn enthousiasme en deskundigheid.
Bedankt Hans hiervoor.
Droom en werkelijkheid…. ze kunnen bij elkaar komen:
Minder zwerfvuil, liefst helemaal geen troep meer langs de weg en in de sloot.
Raap jij ook mee?
Bij jouw gemeente kun je een grijper ophalen.
Ingezonden door: Anne de Bruin-v.d.Graaf