MEDEMBLIK – Per 1 januari 2020 treedt de Wet verplichte GGZ in werking, deze wet vervangt de Wet bijzondere opsluiting psychiatrische ziekenhuizen en regelt dat mensen passende zorg ontvangen als verplichte zorg in de GGZ noodzakelijk is.
Met de nieuwe wet veranderen en een paar belangrijke zaken:
- Binnen de Wet verplichte GGZ is meer aandacht voor preventie, re-intetragie en participatie
- De positie van naasten en familie van de betrokkene wordt versterkt, het wordt mogelijk om op grond van signalen van naasten en familieleden verplichte zorg aan te vragen voor mensen met een psychiatrische problematiek
- Verplichte zorg kan ook buiten een GGZ-instelling worden opgelegd, maar als zorgverlening in de eigen omgeving niet lukt of te onveilig is, blijft verplichte opname mogelijk
- Dwang en drang wordt alleen ingezet als laatste redmiddel.
De verantwoordelijkheid van de nieuwe wet ligt bij verschillende partijen zoals de drie centrumgemeenten Hoorn, Alkmaar en Den Helder, de politie, het Openbaar Ministerie, de GGD NH en GGZ NHN onder leiding van de projectleider van de Veiligheidsregio NHN.
De rol van de gemeenten ligt vooral in de voorbereiding van de zorgmachtigen als bij het nemen van een crisismaatregel, voorheen de IBS, een belangrijke rol. De gemeenten zijn ook verantwoordelijk voor het wettelijke verplichte overleg met alle ketenpartners.
Personen melden bij de gemeente
Vanaf 1 januari 2020 kan iedereen bij het college van B&W melding doen over een persoon die binnen de gemeente verblijft en bij wie, naar inzicht van de melder, verplichte geestelijke gezondheidszorg mogelijk noodzakelijk is. Het college is dan verantwoordelijk voor het in behandeling nemen van deze meldingen en voor het uitvoeren van een verkennend onderzoek binnen 14 dagen van de melding.
Maar mocht de melding als een crisissituatie worden gezien en kan er niet worden afgewacht dan kan de burgemeester een crisismaatregel nemen al moet de burgemeester dan wel de betrokkenen in de gelegenheid stellen om gehoord te worden. Met het opleggen van een crisismaatregel kan de betrokken dan maximaal drie dagen verplicht worden zorg te ontvangen en zo nodig worden opgenomen.
[signoff]