MEDEMBLIK – Op dinsdagavond 18 juni gingen de redders van KNRM station Medemblik (Bernardine) en KNRM station Andijk (’t Span) het water op voor een grote oefening. Deze avond stond de vraag: ‘hoe red ik op een veilige manier een kitesurfer en zijn materiaal uit het water’ centraal. Medemblik Actueel was hierbij aanwezig en sprak met Wouter de Boer, KNRM-schipper bij reddingstation Medemblik. ‘Ik ben bij de KNRM gegaan dóór het kitesurfen.’
In samenwerking met kitesurfschool KiteFEEL is deze oefening tot een groot succes gebracht. Vier instructeurs gingen te water om ‘gered’ te worden door de KNRM (Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij). Voor de oefening van start ging gaf Sven Luijbe, eigenaar van KiteFEEL, uitleg waar de heren en dame op moeten letten bij het redden van een kiter. Een korte instructie over hoe een kite in elkaar zit, was daarbij niet overbodig. Toen alles duidelijk was, was het tijd voor actie.
Tekst loopt door onder de foto
Prioriteit
Met reddingboot Bernardine zijn we naar een kitesurfer gevaren die was gecrasht in het water’, zegt Johan Kappelhof, redder bij KNRM station Medemblik. ‘Onze eerste prioriteit was het slachtoffer redden. Daarbij moesten we opletten dat we niet over de lijnen voeren, omdat deze dan in de jets kunnen komen. Zodra we bij de kiter aankwamen hebben we contact met hem gemaakt en gevraagd hoe het ging. Vervolgens hebben we de jongen aan boord genomen en ons daarna over de kite ontfermd. Voor een aantal van ons is een oefening met een kitesurfer de eerste keer. Gelukkig hebben we met z’n allen de jongen en zijn spullen veilig uit het water weten te krijgen.’
Het principe blijft hetzelfde
‘We wilden onze redders bekendmaken met het kitesurfmateriaal’, zegt Wouter de Boer. ‘Kitesurfen is geen algemeen bekende sport, de kitesurfer gebruikt vrij complex materiaal waarbij grote krachten vrijkomen. Het doel was om tijdens de oefening de aandachtspunten aan te stippen die er zijn om iemand veilig uit het water te halen. Zodoende leerden de redders ook de gevaren die hieraan kleven. Ik vind het een zeer geslaagde avond. Het ging goed en iedereen is erg enthousiast. Dat er nu er niet zo’n harde wind staat, was ideaal voor deze oefening. Als de lijn van de kite om je vinger komt en hij vangt wind, dan ben je hem kwijt. Met windkracht 5 gaat het alleen wat sneller dan bij windkracht 3. Ongeacht het weer, blijft het principe dus hetzelfde. Aan bepaalde lijnen moet je niet trekken.’
Tekst loopt door onder de foto
‘De reden dat ik acht jaar terug bij de KNRM ben gegaan, is kitesurfen. Destijds sprak ik met een kennis die bij de reddingsbrigade zat en ik vroeg hem hoe zij om zouden gaan met een kitesurfer in nood, omdat zij toch met heel speciaal spul het water opgaan. Hij antwoordde dat hij dat eigenlijk niet wist. Toen ben ik via via in contact gekomen met de club en werd ik uitgenodigd om eens te komen kijken. Daarna ben ik nooit meer weggegaan.’
100% vrijwillig
Wouter heeft met hart en ziel ervoor gekozen om redder te zijn. ‘Dat ik bij de KNRM zit, beïnvloedt zeer zeker mijn dagelijks leven, dat komt vooral door de pieper. Zodra je thuis bent en de pieper gaat, dan laat je alles uit je handen vallen. Bij wijze van spreken zet mijn vrouw het gasfornuis uit, m’n dochtertje komt met de autosleutels aanrennen en mijn zoontje doet alvast de voordeur en zegt: “Papa gaat weer voor een paar uur pleite”. Ik kies voor de KNRM en de rest van mijn gezin moet ermee leven.’
‘Ik zie de KNRM als een soort hobby en dat kost tijd. Dat is niet anders dan bijvoorbeeld voetbal. Bij ons station zijn we allemaal vrijwilligers en hebben we geen beroepsmensen. Het is vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Dus soms als er een feestje is, kun je even geen biertje drinken. Verder zijn er alleen maar pluspunten. Redder zijn biedt een hoop genoegdoening en waardering. Dat is zelfs zo in de ergste gevallen. Als is het maar dat je iets hebt kunnen betekenen voor de nabestaanden.’
Op het randje
Wouter is nog nooit bang geweest, maar soms denkt hij wel dat iets op het randje zit. ‘Je komt weleens is een situatie terecht waarin het eigenlijk niet meer comfortabel is. In zulke gevallen is het heel belangrijk dat je precies van elkaar weet wat de plussen en de minnen zijn. Wat is op dat specifieke moment de kennis en kunde aan boord. Soms overleggen we van tevoren of we het nog safe vinden om uit te rukken, bijvoorbeeld met onweer. In die situaties moeten we gezamenlijk afwegingen maken.’
Tekst loopt door onder de foto
Een echte eenheid
Er zijn bepaalde acties die best lang blijven nazingen binnen de club. ‘Bijvoorbeeld de uitruk die plaatsvond in februari 2012, toen het schip de TB2 was vergaan nabij Den Oever. ’s Avonds om 20:30 uur werden we opgepiept en om 03:30 uur ’s nachts lag ik weer in bed. Met vijf reddingboten, de politie en een helikopter waren we gaan zoeken. De reddingsboot uit Friesland kon die avond niet uitvaren, omdat er ijs in de haven lag. Het was donker, steenkoud en er stond een heel harde wind (8 Bft.). Zodra de redders in de boten het koud zouden krijgen, stond er een tweede groep klaar op de wal als wissel. Op zo’n moment voel je je echt een eenheid, iedereen had hetzelfde doel voor ogen. Er is geen mens die erover nadacht om de handdoek in de ring te gooien. Iedereen gaat tot het gaatje en dat bezorgt zo’n enorm wijgevoel. Uiteindelijk vonden we het schip doordat het puntje van de mast nog boven het water uitstak. De twee bemanningsleden waren helaas te betreuren. Als je een actie als deze hebt gehad, kun je er weer een jaar lang met z’n allen tegenaan.’
KNRM, redden en helpen op het water. Ruim 1300 vrijwilligers staan 24/7 klaar om mens en dier te redden. Het is goed om te weten dat de KNRM uitsluitend bestaat door donaties en géén subsidies ontvangt.
[signoff]