Duurzaamheid is al lange tijd een hot topic, maar de afgelopen twee jaar is het naar mijn idee in een stroomversnelling geraakt. Vooral doordat de effecten van maatregelen merkbaar worden voor (bijna) iedereen. Windmolens herrijzen, zonneparken worden geïnstalleerd, supermarkten liggen vol met ‘duurzame producten’ en een Tesla is al lang niet zo bijzonder meer.
Wat mij opvalt is dat het steeds meer een discussie lijkt te worden tussen aan de ene kant de linkse en midden partijen en aan de andere kant de vrij rechtse partijen. Deze rechtse partijen lijken nog steeds niet overtuigd van de menselijke invloed op het milieu, vinden de kosten niet opwegen tegen de baten, zetten de Nederlandse maatregelen weg als een druppel op een gloeiende plaat of noemen het een hoax. Zelfs wordt het klimaatvraagstuk weggehoond door te noemen dat er in de toekomst technologie wordt uitgevonden waardoor het vraagstuk plotsklaps is opgelost. Over een probleem doorschuiven naar toekomstige generaties gesproken.
Deze retoriek leidt in mijn ogen af van waar het daadwerkelijk over gaat. Hoe stoppen we de aardbevingen in Groningen? Wanneer worden we als Europa minder afhankelijk van Poetin en zijn vriendjes? Hoe voorkomen we smog in onze steden? Wat kunnen we doen waardoor de bijen niet uitsterven? Wezenlijke zaken waar we nog geen antwoord op hebben. De suggestie wekken dat het oplossen van ons klimaatprobleem een keus is, zie ik als een zwaar vervuild rookgordijn optrekken.
De overheid moet wat mij betreft maatregelen nemen die effectief zijn maar ook acceptabel en betaalbaar voor iedereen. Aan de andere kant hebben bedrijven en inwoners ook de verantwoordelijkheid om hun Co2 uitstoot te verminderen. Het mooie is dat er duizenden dingen zijn die je kunt doen. Van het verduurzamen van je woning, minder vlees eten, minder vliegen, vaker op de fiets, bedenk het maar. Dat we het klimaatprobleem moeten oplossen is geen keuze meer, hoe we dit gaan doen wel.
Yannick Nijsingh
D66
[signoff]
Reageer