MEDEMBLIK – Pieter Koning is behalve raadslid voor PWF in de gemeenteraad van Medemblik bovenal politieagent en hulpofficier van justitie. Pieter vertelt in zijn column over zijn werk bij de politie in Amsterdam.
Nog steeds ga ik dagelijks met plezier naar mijn werk in Amsterdam. Ooit ben ik bij de politie gegaan om mensen te helpen, althans dat vertelde ik bij mijn sollicitatie. Een onderliggende reden was natuurlijk boeven vangen, dat is mooi werk, spannend en soms ook spectaculair. In de afgelopen 20 jaar zijn er heel wat de revue gepasseerd, niet alleen de boeven die ik aangehouden heb, maar ook die ik als hulpofficier van justitie heb voorgeleid of inverzekering heb gesteld. Over het algemeen gaat dat goed en werken de verdachten goed mee. Helaas is dat niet altijd zo. De keren dat ik met de dood bedreigd ben, kan ik niet meer tellen.
Gelukkig neem ik die zaken niet heel serieus en ga ik verder tot de orde van de dag. Verzet bij de aanhouding is ook de dagelijkse praktijk. Over het algemeen winnen wij als politie, maar dat gaat vaak niet makkelijk. Heeft u ooit gevochten met een doorgesnoven tiener die niets voelt en compleet de weg kwijt is? Ik wel, meerdere keren. Dan heb je als politie een uitdaging, 6 man op een verdachte om hem onder controle te krijgen is dan echt nodig. Dan spreek ik nog niet over het op afstand houden van omstanders die zich er ook mee willen bemoeien. Schieten is weer een stap verder, ik heb het geluk gehad dat ik alleen maar klaar heb moeten staan met mijn wapen om te schieten, maar dat ik niet daadwerkelijk geschoten heb.
Geluk, jazeker, buiten het feit wat het met je doet als mens, levert het schieten op een verdachte een lange procedure op. Als er dan nog een artikel 12 procedure opgestart word, dan gaat het jaren duren en al die tijd zit je als agent in onzekerheid. Ik kan mij niet voorstellen dat de verdachten die op mijn geschoten hebben zolang in onzekerheid hebben gezeten. Is dit een zielig klaag verhaal, zeker niet, ik ben nog steeds van mening dat werken bij de politie een van de mooiste banen is. Echter het heeft een keerzijde.
Die keerzijde maakte ik laatst nogmaals mee. Collega’s van mij hadden een man aangehouden omdat hij gesignaleerd stond. Deze man bood zeer veel verzet, heeft de collega’s bespuugd en geprobeerd te bijten. Tijdens de Voorgeleiding uitte hij bedreigingen tegen de collega’s. Meestal na een dagje cel zakken de emoties weg en daarmee ook de bedreigingen. Zo niet bij deze man, hij wist de naam van de collega, gaf aan dat hij een baken zou plaatsen onder de auto van de collega en dat hij hem thuis op zou komen zoeken met vrienden. Hoe zou u het vinden, als u op uw werk zit en dat er ondertussen kans is dat zo een randdebiel uw partner en kinderen thuis opzoekt?
Bij de collega viel het niet goed, ook dit is de werkelijkheid van werken bij de politie, ondanks dat het de mooiste baan van de wereld is.
Pieter Koning