MEDEMBLIK – “Wij woonden in Den Haag, Renze en ik, toen het ons gezellig leek om twee poezen in ons huis te verwelkomen. Eerst Kaatje en niet veel later Minoes. Dat was in 2003.” begint Wendy Brems-Meester tegen de verslaggever van de Medemblikker, “Een paar jaar later verhuisden we terug naar Medemblik. Ons huis was nog niet klaar dus trokken wij in bij mijn ouders. Kaatje en Minoes gingen mee. Ze leken zich prima te vermaken in Medemblik.”
“Een paar maanden later verhuisde we met zijn alle naar onze nieuwe woning, Renze, ik en onze twee katten.”
Ondanks de chip kwam Minoes niet terug
“In de zomer van 2008 gebeurde er iets naars. Toen wij op vakantie waren en er goed voor onze twee poezen werd gezorgd, besloot Minoes om eens wat verder om zich heen te kijken. We hebben overal gezocht en waren ervan overtuigd dat als iemand haar zou vinden, ze, doordat ze gechipt was, weer bij ons terug zou komen.”
“Toen ze na een paar maanden nog niet terug was gevonden gaven we de moed op. Ze was vast verongelukt of leefde ergens in het wild. We waren er erg verdrietig over.” gaat Wendy verder.
“Een jaar later nog een drama. Kaatje werd op de brug van het vierkantje doodgereden. Iemand had haar in een doos op de stoep gelegd en de dierenambulance gebeld om haar op te halen om de eigenaar te vinden.”
“Toen de dierenambulance kwam leek Kaatje verdwenen. Tijdens de zoekactie zag Renze haar drijven in het water. Renze heeft haar uit het water gehaald en samen hebben we haar een mooi laatste plekje gegeven. Na de komst van onze zonen leek het ons toch weer een leuke toevoeging aan het gezin, en twee schattige poezen Charlie en Robin maakte ons gezin weer compleet.”
Het hele verhaal kunt u lezen op ‘De Medemblikker Courant‘ of donderdag in de Medemblikker.