Onderdijk – Na 25 jaar internationaal chauffeur te zijn geweest heeft Peter Brandsen de laatste 20 jaar bij Koper gewerkt. In deze periode is hij ook begonnen met het opruimen van Onderdijk. Met zijn 65 jaar is Peter gepensioneerd en heeft hierdoor nog meer tijd om te voet of te fiets op pad te gaan. Met een prikstok en vuilniszakken in de hand haalt hij per week meer dan vier zakken vuil op. En dan hebben we het over allerlei soorten afval die wij als mensen op straat gooien.
Tekst: Andijker.com
Als je een vol blikje mee kunt nemen, kan deze ook leeg mee terug
Als het schoolvakantie is merkt Peter dat het beduidend schoner is op straat. Hiermee wil hij niet aangeven dat alleen de jeugd verantwoordelijk is. “Het gaat van jong tot oud. Ik zie ook vaak dat er volle asbakken uit een rijdende auto gegooid worden”. Peter zelf snapt er niet zoveel van omdat opruimen een kleine moeite is. “Er staan buiten overal vuilnisbakken en mee naar huis nemen is ook een kleine moeite. Als je iets kunt meenemen als het vol is kun je het ook weer mee terug nemen als het leeg is”. Peter komt onderweg dan ook van alles tegen: “Van blikjes tot geleegde asbakken en papiertjes. Je kunt het zo gek niet bedenken of je vindt het op straat”.
Lees ook: Anne de Bruin: Mensen ruim je troep op.
Trots op Onderdijk
Peter heeft veel sociale contacten onderweg. Veel mensen maken een praatje en dat vindt hij ook heel gezellig. Ook heeft hij het idee dat het wel iets uithaalt. Zo krijgt hij vaak te horen dat hij goed bezig is en dat het eigenlijk zo niet door kan gaan. Hij is dan ook regelmatig langer onderweg dan gepland door alle leuke gesprekken. Soms wordt hij trouwens niet alleen als inwoner van Onderdijk gezien: “Er is me weleens gevraagd of ik een taakstraf heb en ik dit daarom aan het doen ben”, lacht Peter. Maar niets is minder waar. Peter is trots op zijn woonplaats en loopt regelmatig van de Vlietlanden tot aan de rotonde van Wervershoof en vanaf de dijk tot aan de oude watermachine. Ook is hij vaak met zijn kleinkinderen van 13, 11 en 8 jaar op pad die hun opa maar al te graag willen helpen. “Ze willen vanaf het begin af aan met veel plezier mee en soms maken ze zelfs weleens ruzie wie het langst met de prikstok mag lopen”.
We moeten ergens beginnen
Volgens Peter is het ook een kwestie van mentaliteit. “Als het een troep is en niemand doet er iets aan dan blijft het zo en wordt het alleen maar erger”. Hij hoopt dan ook de mensen een milieubewust idee mee te geven en dat we het met zijn allen moeten doen. “Ik kan de wereld niet opvoeden en de mensen moeten ermee doen wat ze ermee willen doen. Ik wil mijn kleinkinderen een leefbare wereld meegeven. En natuurlijk zijn er ergere dingen dan een blikje op straat gooien, maar we moeten ergens beginnen”!
Reageer